شرایطی در بدن وجود دارد که توانایی شما را در سوزاندن چربی کاهش می دهد.هنگامی که اسیدهای چرب وارد عضله می شوند، نیاز دارند تا برای سوخت وارد میتوکندری شوند. در تمرینات ورزشی با شدت بالا ( بی هوازی) این اسیدها از ورود به میتوکندری ( موتور سوخت و ساز سلول ) سرباز می زنند، به عنوان مثال شما بلیطی را برای تماشای یک مسابقه فوتبال دارید، شاید بتوانید وارد ورزشگاه شوید اما اگر بلیط نداشته باشید حق ورود به آن منطقه را نخواهید داشت. هنوز علت خارج ماندن اسیدهای چرب از میتوکندری مشخص نیست اما در تمرین های ورزشی با شدت بالا، کربوهیدرات ها به جای چربی می سوزند.مواد دیگری نیز از آزادسازی چربی از بافت های چربی جلوگیری می کنند.

۱- اسید لاکتیک

اسید لاکتیک یکی از فراورده‌های تغییر ماهیت قندها در سلول های انسان است. ازدیاد بیش از اندازه این ترکیب در سلول ها ( بافت های ) ماهیچه‌ای سبب گرفتگی و درد ماهیچه ها می‌شود. همچنین اسید لاکتیک در فعالیت های بدون اکسیژن نقش بازی می کند. مثلا فعالیتی که کمتر از ۳ دقیقه طول بکشد و فشار زیادی بر روی عضلات وارد کند. مثلا جا به جا کردن وزنه ها یا دویدن سرعتی از این نمونه فعالیت ها هستند. اسید لاکتیک آزادسازی اسیدهای چرب از بافت های چربی را مختل می کنند و تری گلیسیریدها را از تجزیه شدن در عضلات محروم می سازند.

۲ – کتون ها

کتون ها یکی از محصولات سوخت چربی در بدن هستند. معمولا این مواد در فقدان کربوهیدرات ها و تجزیه چربی در بدن به وجود می آیند. در صورت نبود قند به اندازه کافی در بدن، کتون ها جایگزینی برای سوخت قند در بدن می شوند. البته بسیاری از دانشمندان وجود زیاد کتون در بدن برای بلند مدت را نشانه های بیماری ( مثل بیماران دیابتی ) به حساب می آورند. وجود کتون که خود از محصولات سوخت چربی در بدن است نیز می تواند سوخت و ساز چربی را در هنگام فعالیت ها به تعویق بی اندازد. بنابراین وجود مقادیر زیادی از کتون ها نیز آزادسازی اسیدهای چرب از بافت های چربی را مختل می کنند و تری گلیسیریدها را از تجزیه شدن در عضلات محروم می سازند

۳ – انسولین

انسولین که یکی از مهمترین هورمون های بدن انسان است چیزی است که وجودش می تواند ضربه بدی به چربی سوزی بزند.انسولین با اثر بر سلول‌های کبد باعث می‌شود این سلول‌ها با گرفتن قند از خون و ذخیرهٔ آن به صورت گلیکوژن ( قند ذخیره در ماهیچه ها و کبد ) قند خون را کاهش دهند و با تجمع گلیکوژن در سلول‌های ماهیچهای -به عنوان یک منبع سوخت، انرژی را افزایش دهد. مصرف هر چه بیشتر مواد قندی باعث می شود انسولین بیشتری ترشح شود. بنابراین انسولین نیز آزادسازی اسیدهای چرب از بافت های چربی را مختل می کنند و تری گلیسیریدها را از تجزیه شدن در عضلات محروم می سازند.

چگونه چربی در خلال تمرین مورد استفاده قرار می گیرد ؟

تا اینجا مشخص شد چربی ها سوخت عضلات را در تمرینات با شدت پایین تامین می کنند و این عمل تا جایی که کربوهیدرات ها شروع به سوختن کنند ادامه می یابد. چه نقطه ای، نقطه ی حداکثر سوختن چربی است؟ آیا می توانیم عضلات خود را قادر به سوختن چربی بعد از آن که نقطه بکنیم؟ آیا سوختن چربی عملکرد را بهبود می بخشد؟ با هم نگاهی به این موضوع می اندازیم.

همانطور که می دانید وقتی شما در جایی نشسته اید و کار خاصی انجام نمی دهید، عضلات شما در حال سوزاندن چربی ها هستند، اما از طرفی چون نشستن در یک جا انرژی زیادی نمی خواهد پس بدن هم مقدار کمی انرژی می سوزاند. در بدن شما با آغاز تمرین های ورزشی نیاز به انرژی افزایش پیدا می کند و انرژی اضافی مورد نیاز عضلات توسط کربوهیدرات ها و چربی ها تامین می شود.

زمانی که شدت تمرین بالا می رود، نقطه ای وجود دارد که این نسبت عوض می شود و بدن نسبت به سوزاندن چربی، کربوهیدرات بیشتری می سوزاند. در مورد شدت تمرین از عبارت Vo2max استفاده می کنیم تا مقدار اکسیژنی که یک فرد قادر به استفاده از آن است را نشان دهیم.یک راه تعریف شدت تمرین، محاسبه آن بر حسب درصدی از vo2 است .بالاترین شدت در یک تمرین هوازی ۱۰۰% vo2max می باشد. زمانی که در آستانه هوازی خود فعالیت می کنید تنفس دارید و از اکسیژن استفاده می کنید، اما زمانی که از آستانه ی هوازی بالاتر روید به آستانه ی بی هوازی می رسید.با این وجود، در این نقطه، اکسیژنی که شما تنفس می کنید برای سوزاندن کربوهیدرات ( سوخت مورد نیاز چنین فشار یا شدتی )به کار نمی رود.هنگامی که عضلات منقبض می شوند، هورمون اپی نفرین آزاد می شود که این عمل باعث می شود سلول های چربی، اسیدهای چربی بیشتری را به جریان خون بفرستند.در تمرینات با شدت پایین (۲۵%vo2max )، عضلات بیشتر انرژی مورد نیاز خود را از اسیدهای چرب موجود در جریان خون به دست می آورند.هنگامی که شدت تمرین بالا می رود، به علت سرعت پایین آزادسازی اسیدهای چرب از بافت های چربی، عضلات اکثر انرژی خود را ازکربوهیدرات ها به دست می آورند.در فعالیت های هوازی با شدت بالا سوخت چربی کاهش پیدا می کند.